Hanifta
Kimi yerlerde dağ
çileği diye bilinen bir meyvedir. Çilekten çokça küçük yabani bir mevye.
Trabzon çevresinde elle dikilmemiş meyvelere genelde yabani denir, yaban
inciri, yaban armudu vb.
Doğu Karadeniz
yöresinde daha çok fındık ocaklarının dibinde yetişirler. Çileğe göre ekşi bir
meyve olmasına rağmen olgunlaştıkça tadı artar ama yine de ekşimsi bir tadı
vardır. Çocukların hem şekeri hem eğlencesidir hanifta. Bir avuç hanifta için
saatlerce dolaşmak gerekirdi fındık ocaklarını. Hanifta öyle tas ile çanta ile
de toplanmaya gidilmez, çiçeğinin uzun sapına geçirilerek biriktirilir; çoğu
zaman bunlar taç şekline getirilip kafalara takılırdı.
Toplayıp geldiğimizde
büyüklerimiz bakar beğenmezdi; biz sizin yaşınızda neler çıkartıyorduk
derlerdi. Maalesef zaman ilerledikçe yaban meyveleri de azalıyor bununla
birlikte bilinirliği de. Sokakta oynayan küçük
çocukları görünce gidip hanifta toplayın dediğimde “ o da ne “ der gibi
bakıyorlar insanın gözünün içine halbuki biz mevsimi gelmesi için dört gözle
bekler, topladığımızı dondurma yapmak için can atadık; buzluğa koyduğumuz da
çıkmasını bekleyemez dakika başı gider kontrol ederdik. Çoğu zaman beklemeye
dayanamayıp gidip yine toplardık.
Sadece dondurması değil
reçeli bir başka olur haniftanın, o ekşimsi tadı reçel kıvamı ile birleşince
tadına doyum olmaz. sağlık açısından da çok faydalı bir meyvedir. Çocuk felci, ağız ve deri yarası mikroplarına karşı öldürücü etkisi vardır. Sinirleri kuvvetlendirir ve romatizma ağrılarına da iyi gelmektedir. Çok tüketildiği zaman alkol etkisi yarattığı söylenmektedir.
Fırsatınız olursa bol bol yemeniz dileğiyle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder